HERMENEGILDO FLORES?
(Boac, Marinduque) - Kasamahan siya nina Marcelo H. del Pilar, Andres Bonifacio, at Emilio Aguinaldo. Si Hermenegildo Flores kasama si Remigio Medina, pawang mga rebolusyonaryo ay pinaslang sila noong 10 de Octubre 1897 sa Casa Real ng Boac. Gabi ng kapistahan ng Santo Rosario.
Si Flores na namuno sa Rebolusyonaryong Puwersa sa Marinduque laban sa Espanya, ay sadyang hindi binigyan ng pang-Kristiyanong libing. Sinunog ang kanyang malamig na bangkay sa Ilog Boac kasama ang bangkay din ni Medina ng Torrijos.
Higit sa isang-daang taon pa ang lumipas bago naging maliwanag kung sino talaga
si Hermenegildo Flores. Masasabi ko po sa mga mambabasa na ang inyong abang
lingkod lamang, sa pamamagitan ng mahaba at masusing pananaliksik, ang
nakapagtagni-tagni ng ilang mga mahahalagang datos. Naging maliwanag sa
pag-aaral na si Hermenigildo Flores, ang kinilalang makata, ang siya ring
'Hermenegildo Flores' na namuno ng Himagsikan sa isla ng Marinduque.
Si Flores, mula siya sa Bulacan, ay kaibigan ni Hen. Emilio Aguinaldo. Taliwas
sa paniniwalang mababasa sa ilang nailimbag na tala na hindi raw nakipaghamok
si Flores, maliwanag na iniwan niya ang kanyang pagsusulat para direktang
makibaka at sa isla ng Marinduque siya nadestino.
Nagtungo si Flores, una sa Mindoro, kasunod sa Marinduque (na bahagi noon ng
Mindoro), sa huling bahagi ng 1896, para hikayatin ang mga makabayan sa
dalawang lugar na ito na manindigan para sa Kalayaan. Sa Napo Sta. Cruz, Marinduque kung saan noong una pa siya namalagi itinayo niya ang kanyang kuta. (The Philippine Revolution, Gregorio F. Zaide,
footnote on page 145).
Pinangunahan ni Flores ang paglusob sa Casa Real ng Sta. Cruz noong Marso 4,
1897. Noong Marso 23, 1897, (petsa ng panunumpa ni Aguinaldo bilang Pangulo ng
revolutionary government), tinipon ni Flores sa Sta. Cruz ang mga makabayan ng
Mindoro at Marinduque. Ang tawag sa kanya ng mga taga-rito ay si 'Kang Bindoy'.
Si Flores ang namatnugot sa pulong kung saan ay si Mariano Ricaplaza (ng Sta.
Cruz), naman ang naging Kalihim. Sa pagpupulong na iyon, matapos ang mahabang
pag-uusap ay nanumpa ang mga sumapi ng kanilang katapatan at pag-anib sa
Rebolusyon. Sa pagkakataong iyon ay nahirang na Gobernador ng Mindoro at
Marinduque si Flores (provisional revolutionary government).
Ang “Hibik” ay binubuo ng 66 quatrains (mga saknong), kung saan ang makata na nagsasalita bilang isang pinahihirapan na anak na babae ay nagbubuhos ng kanyang pangunahing karaingan sa Inang Espanya – tulad ng mga pang-aabuso ng mga prayle, ng mga pari!
"Sa bawat
kapaki-pakinabang mo, ayaw ng prayleng ako'y makinabang, sa mga anak
ko ay ibig lang isip ay bulagin, ang butas ay takpan ".
(At tinutukoy niya):
"Sa pag-unlad ng kanilang
yaman bendita't bendisyon lamang ang puhunan, induluhensiya't iba't
ibang bahay ng mga sagrado naman ang kalakal ".
Kaya’t si Flores ay isang propagandista na may ginampanang papel
din sa buhay ni Marcelo H. del Pilar, ang nangunguna sa mga propagandistang
Pilipino noong panahong iyon.
Tinagurian sa panulat ni Bienvenido Lumbera (National Artist) na si Flores ay "dating guro at kapwa propagandista" (former teacher and fellow propagandist), ni Del Pilar. (Tagalog Poetry, 1870-1898: Tradisyon at mga Impluwensya sa Pag-unlad nito, ni Bienvenido Lumbera).
|
(Itaas)
Bahagi naman ng kasagutan ni Marcelo H. Del Pilar sa Rebolusyonaryong Tula ni
Hermenegildo Flores. Ang tula ni Del Pilar ay may 82 quatrains. |
Ito ang “Katapusang Hibik nang Pilipinas sa Ynang Espana” na tinawag na “the climactic moment to the history of Tagalog poetry during the 19th century”. Sa tula ni Bonifacio ang terms of endearment na ginamit sa mga tula nina Flores at Del Pilar ay hindi na ginamit. Ang Espanya ay tinurang “Inang pabaya’t sukaban” at “Inang walang habag.
Bahagi
naman ng panghuling kasagutan ni Gat Andres Bonifacio sa magkakambal na tula
nina Flores-Del Pilar ang "Katapusang Hibik ng Pilipinas sa Inang
Espanya" |
Dalangin ng marami kasama na ako na sa susunod na mga aklat ng
kasaysayan ay mabigyan lamang ng kaukulang mga pahina ang naging buhay,
pakikipaglaban at pagkamatay ng dahil sa bayan ng bayaning si Hermenegildo
Flores.
Higit sa lahat, mapahalagahan at kilalaning lubos ng mga Kabataang Marindukenyo ang ating mga bayani sa pangunguna ni Hermenegildo Flores.